آزاد باش،آزاده بمیر

گفتم ای عشق بیـا تا که بسازی مـا را


یا نــه ویـــرانــه کنـــی ساختــه ی دنیـا را


گفتم ای عشق چــه بــــر روز تـــو آمــد امروز


که بـــه تشویش سپـــردی شب عاشــق هــا را


چــه شد آن زمــــزمه ی هر شــبه ی مــــا ای دوست



چـــــــه شــد آن صحبت هـــــر روزه ی یـــــاران یـــارا


چشمه ها خشک شـد از بس نــگرفتــی اشــکی


همتـی تـــا کــه رهایــــی بـــدهــــی دریـــا را



حیف از امروزکه بی عشق شب آمدای عشق


کاش خورشیــد تــو آغـاز کنــد فــردا را