آزاد باش،آزاده بمیر

ــــی.........
همه ذهنــــــــــــ ها خراب.......
همه دستـــــــــــها بیکار........
همه فکرها بیمــــــــــار....... این همه شتاب واسه بزرگ شدن رسیدن به اینجــــــــــا بود؟ به این ناکجا آباد.........
به سرزمینی که دیگه هیچ ارزشــــــــی ارزش نیست... همه غرق لذتهای ثانیــــــــــــه ایی... خنده هــــــای روی آب...
خسته شدم از جنس خراب این روزگار..... همه درگیر....
همه دلخور....
همه حســــــــــرت...
همه عقده...
مث حسِ ارضا نشدن بعد از یه سکس زورکی.....:| مث درد سوزن روی بال پروانه های خونگی توى قابِ زورکی.....! بی حوصله و بی روحم توی این همهمۀ......
پُر از خستگی..............:|